Η ΦΟΒΕΡΗ ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΡΙΩΝ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

 Η περιοχή της Συρίας κατοικείται από την παλαιολιθική εποχή. Με το πέρασμα των αιώνων περιήλθε μεταξύ άλλων στην κυριαρχία της Μεσοποταμίας, της Αιγύπτου, των Ασσυρίων, των Κιμμερίων, των Σκυθών, των Μήδων, των Περσών, των Ελλήνων, των Ρωμαίων, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, των Αράβων, των Σελτζούκων Τούρκων, των Σταυροφόρων, των Μογγόλων, των Μαμελούκων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

 Όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλύθηκε μετά το τέλος του ά παγκοσμίου πολέμου, οι Μεγάλες Δυνάμεις Αγγλία και Γαλλία δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους για ανεξαρτησία της Συρίας, αλλά, αφενός την πετσόκοψαν αποσπώντας από αυτήν τον Λίβανο , την Παλαιστίνη και - αργότερα- την περιοχή της Αλεξανδρέττας και , αφετέρου , την έθεσαν υπό την επικυριαρχία των Γάλλων.

 Σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψης του Σαν Ρέμο, οι Γάλλοι κατείχαν την Συρία με την εντολή να οργανώσουν την διοίκησή της , να αξιοποιήσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (μεταξύ άλλων το πετρέλαιο) και να την προετοιμάσουν για το καθεστώς αυτοκυβέρνησης. 

  Τα χρόνια περνούσαν και η Γαλλία δεν είχε καμία διάθεση να παραδώσει την Συρία στον λαό της. Αλλά κατόπιν επέπεσε ο β΄παγκόσμιος πόλεμος και η Γαλλία απώλεσε την ισχύ της, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αποδεχθεί την ανεξαρτησία της Συρίας.

  Το κράτος της Συρίας (Συριακή Αραβική Δημοκρατία) υπήρξε από την αρχή εθνολογικά, θρησκευτικά και κοινωνικά ανομοιογενές, καθώς υπήχθησαν σε αυτό από θρησκευτικής απόψεως Αλαουίτες, Δρούζοι, Σουνίτες και Χριστιανοί και, από κοινωνικής απόψεως, αστοί, αγρότες και νομάδες της ερήμου. Ακολούθησε μακρά περίοδος πραξικοπημάτων (μέχρι το 1958), μία σύντομη περίοδος ένωσης με την Αίγυπτο (1958-1961), νέο πραξικόπημα το 1961 και κατάληψη της εξουσίας από το κόμμα του Μπάαθ , η ηγεσία του οποίου ελεγχόταν από τους Αλαουίτες το 1963. Μέλος του Μπάαθ εμφανίζεται ο Χαφέζ Αλ Άσαντ, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία το 1971. Έκτοτε η Συρία υποτάχθηκε στην εξουσία της οικογένειας Άσαντ.

   Η οικογένεια  Άσαντ διάλεξε αμέσως τους εχθρούς και τους φίλους. Υποστήριξε τους Αλαουίτες και έθεσε υπό διωγμό τους Σουνίτες Μουσουλμάνους, ενώ το 1976 επιχείρησε να προσαρτήσει τον Λίβανο. Το 1980 συνήψε σύμφωνο φιλίας και Συνεργασίας με την ΕΣΣΔ. Το 1982 το Ισραήλ εισέβαλε στον Λίβανο και κατέστρεψε μεγάλο μέρος της αεροπορίας και του στρατού της Συρίας.Το 1985 η Συρία κατηγορήθηκε από την Δύση ότι υπέθαλπε την διεθνή τρομοκρατία. Το 1988 επιχείρησε να διαδραματίσει ρόλο στον διάλογο για τον τερματισμό του πολέμου Ιράν - Ιράκ, ενώ το 1989 δέχθηκε ισχυρές πιέσεις να αποσύρει τα στρατεύματά της από τον Λίβανο και το ίδιο έτος, παρά το ενιαίο μέτωπο με τις σιιτικές οργανώσεις Χεζμπολάχ και Αμάλ, ηττήθηκε από τον στρατηγό Αούν , ηγέτη των Χριστιανών του Λιβάνου, ο οποίος υποστηρίχθηκε από το Ιράκ.  

   Σε απάντηση, το 1990 η Συρία ήταν η πρώτη αραβική χώρα που καταδίκασε την ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την βελτίωση των σχέσεών της με την Δύση. Το 1994 έθεσε ως όρο για την επίτευξη ειρήνης με το Ισραήλ την αποχώρησή του από τα υψώματα του Γκολάν που κατείχε το Ισραήλ από τον τρίτο Αραβοϊσραηλινό πόλεμο το 1967, κάτι το οποίο δεν επετεύχθη. Το 1995 επιδεινώθηκαν οι σχέσεις της και με την Τουρκία, επειδή η Τουρκία κατασκεύασε το φράγμα Ατατούρκ στον Ευφράτη ποταμό. Αλλά και οι Τούρκοι κατηγόρησαν τους Σύριους ότι υποθάλπουν τους Κούρδους Αντάρτες του ΡΚΚ.

   Ο Χαφέζ Αλ Άσαντ πέθανε στις 10 Ιουνίου 2000 και τον διαδέχθηκε ο υιός του Μπασάρ Αλ Άσαντ, ο οποίος εμφανιζόταν ως εμποτισμένος με δυτική κουλτούρα. Αλλά , παρά το αρχικό πολιτικό άνοιγμα (με αμνήστευση 600 περίπου πολιτικών κρατουμένων, μεταξύ των οποίων μέλη των Αδελφών Μουσουλμάνων,. κομουνιστές και φιλοϊρακινοί μέλη του κόμματος Μπάαθ, επανέκδοση εφημερίδων και πάγωμα του στρατιωτικού νόμου) το οποίο βιαστικά ονομάστηκε "Άνοιξη της Δαμασκού", γρήγορα το καθεστώς επανήλθε στις γνωστές πρακτικές του και η διεθνής απομόνωση αυξήθηκε.

    Το 2004 η Συρία ενεπλάκη και πάλι σε σύγκρουση με την χριστιανική αντιπολίτευση του Λιβάνου και κυρίως με τον πρωθυπουργό Ραφίκ Χαρίρι προσπαθώντας να επιβάλει επέκταση της θητείας του Προέδρου Εμίλ Λαχούντ. Στις 14 Φεβρουαρίου 2005 ο Χαρίρι δολοφονήθηκε σε μία επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο στο κέντρο της Βηρυτού και μία επιτροπή έρευνας υπέδειξε ως υπεύθυνη την κυβέρνηση της Συρίας. Η Συρία κατήγγειλε τις ΗΠΑ και τον ΟΗΕ ότι επεδίωκαν να καθυποτάξουν την Συρία και το σύνολο της Μέσης Ανατολής στις Μεγάλες Δυνάμεις.
   Το 2011 στην Συρία, όπως και σε άλλες χώρες της αραβικής χερσονήσου και της Αφρικής ξέσπασε εξέγερση. Αφορμή η σύλληψη νεαρών για συνθήματα εναντίον του καθεστώτος.
   Στον φοβερό εμφύλιο πόλεμο που έκτοτε είναι σε εξέλιξη με φοβερά εγκλήματα (φόνους, βασανιστήρια, βιασμούς, εξαφανίσεις αμάχων κλπ)  συμμετέχουν όλοι οι παλαιοί εχθροί και φίλοι του καθεστώτος. Μέχρι σήμερα περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους  και περίπου 11 από τα 19 εκατομμύρια κατοίκων έχουν αναγκαστεί να  φύγουν από τις εστίες τους. Εξ αυτών περίπου 4 εκατομμύρια ζήτησαν μέχρι σήμερα καταφύγιο  σε άλλα κράτη.
( Πηγές: Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, BBC.)