Ο ΚΟΥΡΟΣ ΚΕΙΤΕΤΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

 Ο Κούρος μήκους 6 μέτρων περίπου , ο οποίος κείτεται σε ένα καταπράσινο περιβόλι στην περιοχή Φλεριό της Νάξου, είναι ημιτελής. Παραμένει στο ίδιο σημείο δεχόμενος τους επισκέπτες του αινιγματικός και σιωπηλός από τον 6ο αι. π.Χ μέχρι σήμερα.

  Η Νάξος , η οποία βρισκόταν σε ακμή κατά την αρχαϊκή περίοδο (7ος -6ος αι. π.Χ.) από την εποχή των Περσικών Πολέμων άρχισε να εξασθενεί. Στους Πέρσες δεν αντιστάθηκε και κατελήφθη χωρίς αγώνα. Κατόπιν έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας αλλά επιχείρησε να αποσκιρτήσει και τότε οι Αθηναίοι έστειλαν στόλο και την επανέφεραν δια της βίας.  Στην ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο χάθηκε για λίγο στα βάθη των αιώνων μέχρι να γνωρίσει κάποιου είδους ευημερία ως ο Μυστράς του Αιγαίου κατά τα βυζαντινά χρόνια. Ύστερα ήλθε η Δ΄ Σταυροφορία, υποτάχθηκε στους Ενετούς και αποτέλεσε μαζί με τα υπόλοιπα νησιά το Δουκάτο του Αιγαίου.

   Κανείς δεν γνωρίζει για ποιον ακριβώς λόγο το συγκεκριμένο δημιούργημα ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Ίσως η μοίρα του να ήταν άλλη. Ίσως να βρίσκεται εκεί για να φανερώνει στους απογόνους των Ελλήνων  ότι για να φθάσουμε στο επιθυμητό μέλλον πρέπει να κοντοσταθούμε λίγο και να αγναντέψουμε το μονοπάτι που ξεκινάει από το μακρινό παρελθόν.