Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΛΕΒΑΝΤΕ

 Λεβάντες (από την ιταλική λέξη Levante, που σημαίνει Ανατολή) είναι ένας γεωγραφικός όρος που αναφέρεται ιστορικά σε μια μεγάλη περιοχή της Μέσης Ανατολής, η οποία συνορεύει βόρεια με τα βουνά του Ταύρου, δυτικά με την Μεσόγειο, νότια με  την Αραβική έρημο και ανατολικά με την Άνω Μεσοποταμία.

  Ο όρος Λεβάντες εμφανίστηκε αρχικά  ως Levant στην αγγλική γλώσσα και χρησιμοποιούνταν αρχικά υπό την ευρύτερη έννοια των «Mεσογειακών εδαφών ανατολικά της Βενετίας. Προέρχεται από τον πρώιμο γαλλικό όρο levant  (γαλλικά που ομιλούνταν από το 1340 μέχρι το 1611), που είναι η παθητική μετοχή του ρήματος lever που σημαίνει «αυξάνω, υψώνω, ανατέλλω» (όπως στο «levant soleil», «ανατέλλων ήλιος») που με τη σειρά του προέρχεται από το λατινικό levare. Αναφερόταν δηλαδή στην κατεύθυνση του ανατέλλοντος ηλίου, από την προοπτική εκείνων που αρχικά χρησιμοποίησαν τον όρο, δηλαδή των Δυτικοευρωπαίων. 

  Ο όρος έγινε τρέχων στα αγγλικά τον 16ο αιώνα, μαζί με τους πρώτους Άγγλους εμπόρους τυχοδιώκτες στην περιοχή. Στον γραπτό λόγο του 19ου αιώνα ο όρος ενσωμάτωσε τις ανατολικές περιοχές που βρίσκονταν κάτω από την τότε διακυβέρνηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

  Από το 1920 έως το 1946 οι γαλλικές διοικήσεις της Συρίας και του Λιβάνου αποκαλούνται «Τα Κράτη του Λεβάντε». Αλλά ενώ μέχρι πρόσφατα ο ὀρος Λεβάντε φερόταν να χρησιμοποιείται μόνο από τους δυτικούς , ο εμφύλιος της Συρίας γέννησε ένα έκτρωμα που αποκλήθηκε "Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε (ISIL)"  ή Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και της Συρίας" (ISIS).

    Οι αντάρτες του Λεβάντε ξεκίνησαν από την Συρία όπου μάχονται όχι μόνο εναντίον του καθεστώτος του ΄Ασσαντ αλλά και εναντίον των λοιπών αντιστασιακών οργανώσεων , επεκτάθηκαν στο Ιράκ και  επιδιώκουν, όπως διακηρύσσουν, την δημιουργία Χαλιφάτου στα γεωγραφικά όρια που οι δυτικοί αποκαλούσαν Λεβάντε μέσα από το αίμα και τον τρόμο των Χριστιανών , των Κούρδων και άλλων ισλαμικών μειονοτήτων.

  Οι μαχητές της οργάνωσης έχουν προχωρήσει σε μαζικές σφαγές, έχουν τοποθετήσει κεφάλια εκτελεσθέντων αντιπάλων τους σε φράχτες και έχουν επιβάλει τη σκληρότερη εφαρμογή του ισλαμικού νόμου στον πλανήτη στις περιοχές τις οποίες ελέγχουν.

  Ελέγχουν ήδη 33.670 τ.χιλ. σε Συρία και Ιράκ. τα οποία αντιστοιχούν στο μέγεθος του Βελγίου. Μόνο στο Ιράκ τον Ιούνιο έχασαν τη ζωή τους 1922 άνθρωποι και περί τις 40.000 άμαχοι έχουν παγιδευθεί στο όρος Σιντζάρ μετά την κατάληψη της ομώνυμης πόλης, η οποία βρίσκεται κοντά στην κουρδική περιοχή στο βόρειο Ιράκ. 

  Οι Χριστιανοί της Μοσούλης εξαφανίστηκαν. Τουλάχιστον 500  της ισλαμικής μειονότητας των Γεζίντι  έχουν χάσει τη ζωή τους από τη δράση του Ισλαμικού Κράτους. Μερικοί εξ αυτών, ακόμη και γυναίκες μαζί με παιδιά θάφτηκαν ζωντανοί, ενώ άλλοι εκτελέστηκαν μαζικά ενώ τουλάχιστον 300 γυναίκες Γεζίντι έγιναν σκλάβες τους. Πρόσφατα μεταδόθηκε από μέσα ενημέρωσης ότι δύο γυναίκες εκτελέστηκαν δια λιθοβολισμού, η μία πιθανότατα για μοιχεία.

   Η οργάνωση εκτιμάται ότι διαθέτει 30.000 -50.000 μαχητές  και περιουσιακά στοιχεία 1.500.000.000 ευρώ προερχόμενα είτε από εγκληματικές ενέργειες , είτε από χρηματοδότηση. Μετά την κατάληψη των  πετρελαίου και φυσικού αερίου του βορείου Ιράκ και της Συρίας τα ημερήσια έσοδά της ανέρχονται σε 2.240.000 ευρώ και είναι η πρώτη φορά που μια εξτρεμιστική οργάνωση βρίσκεται με τέτοιο μέγεθος πόρων στην κατοχή της.

 (πηγές: Βικιπέδια, Ναυτεμπορική).