ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΤΗΤΡΟΪΤ

  Το Ντητρόιτ, το οποίο ευρίσκεται πάνω στον ομώνυμο ποταμό, είναι η μεγαλύτερη πόλη στην πολιτεία του Μίσιγκαν στις Η. Π.Α.και έδρα της κομητείας Γουέιν (Wayne County). Ιδρύθηκε το 1701 από Γάλλους εμπόρους γουναρικών. 
 Από την δεκαετία του 1950 η πόλη έγινε γνωστή ως το παγκόσμιο κέντρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, αφού εκεί εγκαταστάθηκαν οι τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες των ΗΠΑ (Ford, General Motors και Chrysler).
  Οι αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντητρόιτ προσέφεραν εργασία σε χιλιάδες ανθρώπους, ενώ, επιπλέον, ενίσχυαν με φόρους τα δημοτικά έσοδα. Η πόλη γνώρισε μεγάλη οικονομική και πολιτιστική άνθηση και ο πληθυσμός της έφθασε στα 1,8 εκατομύρια. Εξαιτίας της άνθησης αυτής έλαβε και το προσωνύμιο "το Παρίσι της Δύσης".
  Ενώ όμως η βιομηχανία έφερε την ευημερία στο Ντητρόιτ, η παγκοσμιοποίηση το οδήγησε στην καταστροφή. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες άρχισαν να αναζητούν  ανά την υφήλιο προορισμούς με λιγότερους φόρους και φθηνότερα εργατικά χέρια. Εργοστάσια έκλεισαν, χιλιάδες κάτοικοι του Ντητρόιτ έμειναν άνεργοι, τα έσοδα της πόλης ελαχιστοποιήθηκαν και τα χρέη της εκτινάχθηκαν.      
  Το 2005 στο Ντητρόιτ παρέμειναν να κατοικούν 886.675 κάτοικοι, οι μισοί περίπου από όσους κατοικούσαν εκεί στα χρόνια της μεγάλης ακμής, τη δεκαετία του 1950. Σήμερα ο πληθυσμός της μόλις που ξεπερνάει τις 700.000 κατοίκους και η πόλη συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πρώτες των Η.Π.Α σε μείωση αστικού πληθυσμού τα τελευταία 50 χρόνια.  Κατόπιν αυτών ,  τo 2013, το Ντιτρόιτ, το οποίο ένα χρόνο πριν είχε θεωρηθεί από το περιοδικό Forbes ως η «πιο μίζερη πόλη των ΗΠΑ» (βικιπέδια), χρεωκόπησε.
  Εάν όμως η χρεοκοπία του δήμου του Ντητρόιτ διδάσκει τα αληθινά αίτια της οικονομικής κρίσης στις ισχυρές χώρες του δυτικού κόσμου, ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα νομικά ζητήματα της πτωχεύσεως του, διότι η εν λόγω πτώχευση δεν επέρχεται άναρχα όπως θα συνέβαινε σε πολλά κράτη συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος, αλλά ως γεγονός το οποίο προβλέπεται από τον Πτωχευτικό Κώδικα (Bunkruptsy Code) των ΗΠΑ.
   O Πτωχευτικός Κώδικας των ΗΠΑ -σε αντίθεση με τον ελληνικό πτωχευτικό κώδικα- πρωτοτυπεί διότι, εκτός από πτωχεύσεις εμπόρων, προβλέπει και δυνατότητα υπαγωγής στις διατάξεις του και συγκεκριμένα στο κεφ. 9 για δήμους, πόλεις, κωμοπόλεις , χωριά και αυτοτελείς δημοτικές και σχολικές  μονάδες.
  Σκοπός του κεφ.9 του Πτωχευτικού Κώδικα δεν είναι τόσο η προστασία των πιστωτών, όσο η προστασία των αυτοδιοικούμενων νομικών προσώπων ("municipalities"). Συγκεκριμένα, παρέχει προστασία στους δήμους, τις κοινότητες και τα λοιπά αυτοδιοικούμενα νομικά πρόσωπα (εφόσον αυτά παρέχουν υπηρεσίες χρηματοδοτούμενες απευθείας από τους χρήστες και όχι από γενική φορολογία) έναντι των πιστωτών κατά την διάρκεια όπου αναπτύσσουν και διαπραγματεύονται  σχέδιο αναδιάρθρωσης των χρεών τους.
  Προϋποθέσεις υπαγωγής στο κεφ. 9 για  το νομικό πρόσωπο αποτελούν (α) να έχει την ιδιότητα του οφειλέτη (deptor) σύμφωνα με το δίκαιο της πολιτείας στην οποία ανήκει, (β) να έχει χρεωκοπήσει , (γ) να εκδηλώνει βούληση να θέσει σε εφαρμογή σχέδιο αναδιάρθρωσης των χρεών του και (δ) είτε έχοντας εξασφαλίσει την συναίνεση των πιστωτών που διαθέτουν την πλειονότητα των πιστώσεων, είτε διαπραγματευόμενο χωρίς επιτυχία αλλά με καλή πίστη (  "in good faith" ) προς τον σκοπό αυτό.
  Αρμόδιο να κρίνει εάν πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις είναι το πτωχευτικό δικαστήριο (bankruptsy court), το οποίο επιλαμβάνεται κατόπιν αιτήσεως του δημοτικού νομικού προσώπου, καταθέτοντας και σχετική λίστα πιστωτών. Ο αιτών υποχρεούται να γνωστοποιήσει την υπόθεση με σχετικό δημοσίευμα σε εφημερίδα γενικής κυκλοφορίας της περιοχής.
  Ο Πτωχευτικός Κώδικας προβλέπει δυνατότητα υποβολής ενστάσεων. Εάν η αίτηση δεν απορριφθεί κατόπιν ενστάσεως, έχει ως αποτέλεσμα την παύση όλων των εκ μέρους των πιστωτών πράξεων δικαστικής διεκδίκησης ή αναγκαστικής εκτέλεσης εναντίον του οφειλέτη και της περιουσίας του. 
  Το Πτωχευτικό δικαστήριο αποτελεί εγγύηση για την εκτίμηση της νομιμότητας της αιτήσεως, αλλά από εκεί και πέρα οι εξουσίες του είναι περιορισμένες διότι δεν δικαιούται να επεμβαίνει σε πολιτικές ή κυβερνητικές αρμοδιότητες του οφειλέτη - δήμου, κοινότητας κλπ. , ούτε στην διαχείριση της περιουσίας και των εσόδων του.    
  H πόλη του Ντιτρόιτ υπέβαλε αίτηση για πτώχευση σύμφωνα με το κεφ. 9 του Πτωχευτικού Κώδικα, στις 13 Ioυλίου 2013 και το χρέος της ανερχόταν στο ποσό των  18 δις δολαρίων. Κατά την συζήτηση της αίτησης ενώπιον του πτωχευτικού δικαστή Rhodes οι δικηγόροι σωματείων συνταξιούχων ισχυρίσθηκαν ότι πλήττονται τα συνταγματικά τους δικαιώματα αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ούτε το δικαίωμα της ελευθερίας του τύπου δεν προστατεύεται τόσο απόλυτα από το Σύνταγμα του Μίσιγκαν όσο οι συντάξεις των πολιτών. Στο επιχείρημα αυτό ο δικαστής Rhodes αναρωτήθηκε εάν οι δημοτικές συντάξεις στο Μίσιγκαν αποτελούν δικαίωμα ιερό και απαραβίαστο, αν αυτό σημαίνει ότι το κράτος πρέπει να εγγυάται την πληρωμή και τι νόημα έχει μία τέτοια εγγύηση όταν ο φορέας  που εγγυάται δεν έχει τα μέσα (λ.χ. την δυνατότητα να τυπώσει χρήμα) για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Ανέφερε επίσης: "Τι θα γίνει εάν έλθουν και οι ομολογοιούχοι να ισχυριστούν ότι το Σύνταγμα τους προστατεύει και αυτούς;"
   Ο δικαστής Rhodes διαπίστωσε μία πικρή αλήθεια που την γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με τις νομικές επιστήμες: Τα κοινωνικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα σε σύνταξη (ή το δικαίωμα στην παιδεία ή την εργασία) δεν είναι στην πραγματικότητα δικαιώματα αλλά διακηρύξεις που εύκολα παραβιάζονται.
Η αίτηση περί υπαγωγής της πόλης του Ντητρόιτ στο κεφ. 9 του Πτωχευτικού Κώδικα έγινε δεκτή από το πτωχευτικό δικαστήριο στις 3 Δεκεμβρίου. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΣΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΡΝΕΑΔΟΥ

Οι παράγοντες που διαμόρφωσαν την πολιτειακή οργάνωση και τα Συντάγματα ...

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 21ΗΣ ΜΑΪΟΥ 2023