ΕΡΡΕΙ ΤΑ ΚΑΛΑ

   Το 411 π.Χ. οι Λακεδαιμόνιοι  υπέστησαν πανωλεθρία από τους Αθηναίους στην Κύζικο της Προποντίδας, όπου σκοτώθηκε ο αρχηγός τους  Μίνδαρος και έχασαν το σύνολο του στόλου τους. Τότε ο Ιπποκράτης, υπασπιστής του Μίνδαρου, έστειλε στην Σπάρτη το εξής μήνυμα, όπου περιέγραφε με τον χαρακτηριστικό λακωνικό τρόπο το μέγεθος της συμφοράς, την ολοκληρωτική καταστροφή των πλοίων και το τραγικό αδιέξοδο του στρατού: " Έρρει τα κάλα. Μίνδαρος απεσσύα. Πεινώντι τώνδρες. Απορίομες τι χρη δραν." (μετ.: "Χάθηκαν τα πλοία. Ο Μίνδαρος χάθηκε. Πεινούν οι άνδρες. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε." Ξεν. Ελληνικά, Α΄,  124). 

   Εάν θέλεις να παραδεχθείς την καταστροφή δεν ταιριάζουν πολλά λόγια. Αλλά στην σύγχρονη Ελλάδα εκείνοι που ευθύνονται για την καταστροφή δεν θέλουν να την παραδεχθούν. Επί τρία έτη, αντί να φανούν -έστω και την ύστατη ώρα- ειλικρινείς απέναντι στο λαό και να ομολογήσουν, όπως έπραξε στο παρελθόν ο Χαρίλαος Τρικούπης, ότι "δυστυχώς επτωχεύσαμε", υπόσχονται ψευδώς ότι δήθεν δεν πρόκειται να εφαρμόσουν το μνημόνιο, ότι θα διαπραγματευθούν με τους δανειστές, ότι δεν θα πλήξουν τους πολίτες αλλά θα εφαρμόσουν δήθεν μαγικά ισοδύναμα μέτρα και άλλα ψεύδη τα οποία διατυμπανίζουν πομπωδώς στο Ζάππειο και όπου αλλού τους δοθεί η ευκαιρία.

  Δυστυχώς όμως η αλήθεια είναι πικρή και περιγράφεται λακωνικά: Η χώρα χρεοκόπησε. Δεν υπάρχουν ισοδύναμα μέτρα. Η χρεοκοπία της χώρας συνεπάγεται και την χρεοκοπία των πολιτών της.

  Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε αυτή την πικρή αλήθεια, τόσο συντομότερα θα πάψουμε να πιστεύουμε τους μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς επίδοξους σωτήρες που επιχειρούν να μας εξαπατήσουν και θα κάνουμε το μόνο ρεαλιστικό και λογικό πράγμα που μπορεί να αποφασίσει ένας λαός όταν η χώρα του καταστράφηκε: Να τιμωρήσουμε τους υπαίτιους της καταστροφής και να αλλάξουμε εκ βάθρων το σαθρό πολιτικό σύστημα.