ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΙΟΥ 2012

    Οι  βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαϊου είναι οι εκλογές της ταπείνωσης  του δικομματισμού , της διασποράς των ψήφων , της ανόδου των κομμάτων των άκρων και του λαϊκισμού και του θριάμβου του καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου που διαστρέβλωσε την λαϊκή βούληση.

  Ασφαλώς, το πιο τρανταχτό μήνυμα της λαϊκής ετυμηγορίας υπήρξε η ταπείνωση του δικομματισμού της μεταπολίτευσης, ο οποίος νόμιζε ότι με τους εκβιασμούς του παρελθόντος, με την υποστήριξη του ξένου παράγοντα, με τα ψέμματα και με τις απειλές θα μπορούσε να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών. Αυτή ήταν η τακτική του δικομματισμού επί 37 χρόνια. Αλλά τούτη την φορά το κόλπο δεν έπιασε. 

   Οι ψηφοφόροι, αντί του δικομματισμού διέσπειραν της ψήφους τους σε πολλά κόμματα. Ωστόσο, σημαντικό μέρος του λαού ενίσχυσε τις απαίσιες και σκοτεινές δυνάμεις των άκρων και ιδιαίτερα των φασιστών της Χρυσής Αυγής και ένα άλλο μέρος πίστεψε τα ωραία παραμύθια του λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ότι θα καταγγείλουμε μονομερώς το μνημόνιο και θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

   Τα άκρα και ο λαϊκισμός όχι μόνο ενισχύθηκαν, αλλά, χάρη στον καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο, αναδείχθηκαν σε προνομιακούς παράγοντες της πολιτικής ζωής μαζί με τα απομεινάρια του δικομματισμού. Και τούτο διότι, χάρη στον αντιδημοκρατικό εκλογικό νόμο, το 19% των ψήφων του ελληνικού λαού δεν έχει αντιπροσώπους στην βουλή, ενώ το 18% έλαβε διπλάσια εκπροσώπηση από αυτή που θα του αναλογούσε έαν εφαρμοζόταν αυστηρά η αρχή της αντιπροσώπευσης.

     Σήμερα, τα απομεινάρια του δικομματισμού, οι λαϊκιστές, τα άκρα και οι λοιποί τυχοδιώκτες που εκπροσωπούνται στην βουλή, δεν "συνωστίζονται στην προκυμαία της Σμύρνης" όπως ανέφερε για τους Έλληνες που τους έσφαζαν οι Τούρκοι το 1922  το σχολικό βιβλίο της κ. Ρεπούση, πρώην στελέχους του ΠΑΣΟΚ και νυν βουλευτού του προοδευτικού κόμματος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, αλλά μαζεύονται στα παράθυρα της τηλεόρασης, οργανώνουν συνεντεύξεις τύπου πέριξ της Βουλής και κάνουν δηλώσεις γεμάτες θράσος. Δεν φαίνεται δυνατή οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας διότι κανείς εξ αυτών δεν έχει την αληθινή διάθεση να συνεργαστεί ή να κυβερνήσει. Η σύνθεση της νέας βουλής, όπως προέκυψε βάσει του εκλογικού νόμου και της εκφρασθείσας διαστρεβλωμένης λαϊκής βούλησης δεν προσφέρει καμία ελπίδα υπεύθυνης διακυβέρνησης.