ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΧΕΣΘΑΙ ΚΑΙ Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ "ΕΙΣΕΡΧΕΣΘΑΙ"

      Σύμφωνα με το άρ.11 του Συντάγματος "1. Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα. 2. Μόνο στις δημόσιες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία. Οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά , αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει." Πρόκειται για το ατομικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι, ή άλλως, το δικαίωμα της συναθροίσεως, δηλαδή το δικαίωμα συγκέντρωσης με σκοπό την έκφραση ή ανταλλαγή γνώμης ή την εκδήλωση φρονημάτων ή αιτημάτων.

   Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι δεν απαντάται για πρώτη φορά στο ισχύον Σύνταγμα αλλά θεσπίσθηκε ήδη από το Σύνταγμα του 1864 περίπου με την ίδια διατύπωση: "Οι Έλληνες έχουσι το δικαίωμα του συνέρχεσθαι ησύχως και αόπλως. Μόνον εις τας δημοσίας συναθροίσεις δύναται να παρίσταται η αστυνομία. Αι εν υπαίθρω συναθροίσεις δύνανται να απαγορευθώσιν, εάν ως εκ τούτων επίκειται κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια."

    Ωστόσο, όπως προκύπτει από την ανάγνωση της ισχύουσας συνταγματικής διατάξεως, το δικαίωμα του συνέρχεσθαι δεν είναι απεριόριστο αλλά ασκείται μόνο από Έλληνες πολίτες (όχι αλλοδαπούς)  και υπό την προϋπόθεση ότι συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα. 

    Όπως ορθά επισημαίνει η νομική θεωρία (Δαγτόγλου, Ατομικά Δικαιώματα, 2010, σελ.844-845), ήσυχη είναι η συνάθροιση η οποία οργανώνεται και διεξάγεται  "χωρίς την επιδίωξη, άσκηση ή ανοχή βίαιης επιβολής ορισμένων σκοπών." Ακολούθως, δεν αποτελούν "ήσυχες συναθροίσεις" και συνεπώς δεν προστατεύονται από το Σύνταγμα, όχι μόνο εκείνες μέσω των οποίων διενεργούνται επιθέσεις και βιαιοπραγίες, αλλά και όποιες επιδιώκουν ή επιφέρουν σοβαρή παρακώλυση συγκοινωνίας, παρακώλυση λειτουργίας κοινωφελών εγκαταστάσεων, ή ματαίωση ή παρεμπόδιση της λειτουργίας άλλων δημοσίων οργάνων (βλ. Δαγτόγλου, ό.π., σελ..847).

    Τα τελευταία χρόνια, αλλά κυρίως το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται το φαινόμενο της κατάληψης δημοσίων κτιρίων από διάφορες ομάδες. Για περισσότερα από 15 έτη οι αγρότες συνηθίζουν να κλείνουν κατά το δοκούν τις εθνικές οδούς και να αποκλείουν τις συγκοινωνίες. Προ ολίγων ετών με αφορμή την δολοφονία Γρηγορόπουλου, ομάδα κατέλλαβε το ΚΕΠ Χαλανδρίου, αφαίρεσε τις σφραγίδες του κράτους και τους φακέλους και κατόπιν έστελνε επιστολές με σφραγίδα της ελληνικής δημοκρατίας. Το φετινό καλοκαίρι οι ταξιτζίδες απέκλεισαν το λιμάνι του Πειραιά και κατέλαβαν το Μουσείο της Ακρόπολης  αποκλείοντας το κράτος από την είσπραξη εισητηρίων. Προ ολίγων ημερών μαθητές και εξωσχολικοί (μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβανόταν και ένας εκ των ληστών με τα καλάσνικοφ) κατέλαβαν 700 σχολεία, αποκλείοντας δασκάλους, καθηγητές και συμμαθητές τους από την διενέργεια των μαθημάτων. Σήμερα υπάλληλοι της ΔΕΗ έχουν καταλάβει τα εκδοτήρια λογαριασμών και δημόσιοι υπάλληλοι κατέλαβαν δήμους, δημόσιες υπηρεσίες, ακόμη και ΧΥΤΑ και τα σκουπίδια χύνονται στους δρόμους της χώρας.

      Όλοι αυτοί και οι τακτικές τους δεν έχουν βεβαίως κανένα έρεισμα στην διάταξη του άρ.11 του Συντάγματος περί δικαιώματος του συνέρχεσθαι, διότι οι συναθροίσεις τους δεν είναι ήσυχες καθώς σκοπεύουν στην δια της βίας παρεμπόδιση ή παρακώλυση δημοσίων υπηρεσιών. Επιπλέον, οι πράξεις τους δεν είναι απλώς παράνομες, αλλά είναι και αξιόποινες, δεδομένου ότι συνιστούν τουλάχιστον παράνομη βία του άρ.330 του Ποινικού Κώδικα που τιμωρεί όποιον χρησιμοποιώντας σωματική βία, ή απειλή σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης εξαναγκάζει άλλον σε πράξη, παράλειψη, ή ανοχή. Παρά ταύτα, ουδείς ενδιαφέρεται για την τήρηση της νομιμότητας και κυρίως δεν ενδιαφέρονται η δικαστική εξουσία και η αστυνομία, ήτοι εκείνοι που είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να την προστατέψουν. Η πράξη τους συνιστά τουλάχιστον κατάχρηση εξουσίας (άρ.239 ΠΚ), διότι εν γνώσει τους παραλείπουν να διώξουν κάποιον υπαίτιο αξιόποινης πράξης ή παράβαση καθήκοντος (άρ.259 ΠΚ), διότι με πρόθεση παραβαίνουν τα καθήκοντά τους με σκοπό να προσπορίσουν σε άλλον παράνομο όφελος ή να βλάψουν το κράτος. Αλλά ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;     

    Ακόμη και την ύστατη στιγμή το άθλιο σύστημα της μεταπολίτευσης πράττει ό,τι είναι δυνατόν για την πλήρη διάλυση της χώρας.